000			01424nam a2200265 i 4500
008			190328s2016 sp g glg
017			_aVG 21-2016
020			_a9788499149820
080	1		_a821.134.4
100			_aNegro, Carlos _eaut _914699
245		0	_aMasculino singular _c/ Carlos Negro
250			_a4ªed.
260			_aVigo _b:Xerais _c,2016
300			_a83 p.
490	0		_aPoesía
500			_aAmarela: 12-14 anos
520	3		_a Masculino singular é un corte de sangue no medio do afeitado; unha refutación do macho alfa que destrúe os afectos e converte o terror en linguaxe dominante. Tamén é un diario íntimo que reclama a tenrura nunha revolución de magnolias, pero sen pólvora, porque xa non precisamos himnos de batalla nin falos erectos nas portas dos aseos. Masculino singular é un código aberto aínda inconcluso, que se constrúe máis alá do propio texto, naqueles espazos sociais onde algúns homes aprenden unha lingua sen sufixos de exterminio. Porque nada semella máis urxente que procurar unha saída de emerxencia dese templo onde a virilidade segue a ser o valor máis sagrado da tribo.
650			_aPoesía _9143559
650			_aPoesía galega _94264
650			_aCoeducación. Textos Literarios _957985
650			_aViolencia de xénero _9143560
650			_aNovas masculinidades _9143558
997			_e2